Ο «νεραϊδότοπος» της Παύλιανης, είναι από μόνο του ένα αξιοθέατο που μπορεί να σας «μαγέψει» και σίγουρα υπάρχουν πολλά να κάνετε και να δείτε ακόμα κι αν δεν μετακινηθείτε από το χωριό.
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ:
Το χωριό της Άνω Παύλιανης, όπου η πέτρα και το ξύλο, κυρίαρχα υλικά της οικιστικής της δόμησης, συνδυάζονται μοναδικά και τα σπίτια βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τη φύση. Η οικιστική ανοικοδόμηση των τελευταίων χρόνων οφείλεται στην ένταξη της Παύλιανης στο Habitat Agenda, ένα πιλοτικό πρόγραμμα για τη βιώσιμη ανάπτυξη και ανάπλαση των παραδοσιακών χωριών.
Το αισθητικό δάσος της Παύλιανης και το πάρκο αναψυχής, που βρίσκεται ανάμεσα στην Άνω και Κάτω Παύλιανη. Η περιήγηση αρχίζει με το Μουσείο Υδροκίνησης, ένα πέτρινο κτιριακό συγκρότημα, το οποίο στεγάζει το Νεροπρίονο, το Νερόμυλο, το Μαντάνι και τη Νεροτριβή και συνεχίζει ακολουθώντας τους μαιάνδρους που σχηματίζει η κοίτη του Ασωπού ποταμού, κάτω απο τον πυκνό ίσκιο που ρίχνουν τα πλατάνια, τα σφενδάμια, οι καρυδιές και οι καστανιές. Η νοτισμένη βλάστηση που μοσχοβολάει, τα πανύψηλα έλατα, οι σπάνιοι σχηματισμοί δέντρων και ο ήχος των πηγών του Ασωπού παρασύρουν τον επισκέπτη σε μια μοναδική εμπειρία ζωής. Στα 20 λεπτά πεζοπορίας, μία πινακίδα υποδεικνύει την θέση της σπηλιάς Καμάρα. Στην επόμενη στροφή του μονοπατιού βρίσκεται η καρδιά του επιβλητικού ελατοδάσους, όπου έχει διαμορφωθεί το ψυχαγωγικό πάρκο με δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους. Εκεί βρίσκονται αιώρες, ένα γήπεδο για river volley στρωμένο με ροκανίδι και ξύλινες κερκίδες, πάγκοι για πικ-νικ και κτιστή ψησταριά. Από τις πιο ξεχωριστές και πρωτότυπες εμπειρίες είναι το πέρασμα με χειροκίνητο τελεφερίκ πάνω από τον ποταμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο σημείο που αρχίζει το μονοπάτι για το αισθητικό δάσος έχει αρχίσει λειτουργεί ένα πάρκο υδροκίνησης, με αργαλειούς και νερόμυλους, ώστε να μαθαίνουν οι επισκέπτες πώς υφαίνονταν και πλένονταν τα ρούχα στις παλαιότερες εποχές.
Την υπαίθρια αγορά στην πλατεία της Κάτω Παύλιανης, η οποία αποτελεί ιδανική επιλογή για την αγορά τοπικών αγροτικών προϊόντων (όπως μήλα, φασόλια, πατάτες, μέλι, καρύδια, τσάι του βουνού και ρίγανη).
Τη θέση «Θρόνος του Δία», στην οποία έχει χτιστεί ένα ξυλόκτιστο περίπτερο, σκαρφαλωμένο πάνω από την είσοδο του αισθητικού πάρκου της Παύλιανης, με πανοραμική θέα που φτάνει έως τον Μαλιακό Κόλπο.
Την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στην Άνω Παύλιανη με το ξυλόγλυπτο τέμπλο και το περίφημο πετρόχτιστο καμπαναριό που χρονολογείται από το 1868.
Tο Κέντρο Ενημέρωσης του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης, που στεγάζεται στο παλιό πέτρινο Δημοτικό Σχολείο της Παύλιανης, ένα μνημείο παραδοσιακής δόμησης. Στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα του Σχολείου, μπορείτε να μάθετε για τη βιοποικιλότητα και το φυσικό περιβάλλον της Οίτης, μέσα από εκθεματικές επιφάνειες που παρουσιάζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Εθνικού Δρυμού Οίτης και την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής, το ψηφιακό διαδραστικό πίνακα με διάφορα εκπαιδευτικά παιχνίδια-εφαρμογές, αλλά και την ηχητική εγκατάσταση που αναπαράγει τους ήχους των ζώων του δάσους. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό και η ξενάγηση στο χώρο γίνεται δωρεάν από το προσωπικό του Φορέα κατόπιν συνεννόησης για την ημερομηνία επίσκεψης, ενώ ο χώρος είναι προσβάσιμος και από άτομα με ειδικές ανάγκες.
Το μονοπάτι του άγνωστου καλλιτέχνη– ένας απολαυστικός περίπατος μέσα στη φύση. Ανάμεσα στη διαδρομή Άνω και Κάτω Παύλιανης υπάρχει ταμπέλα για το μονοπάτι με τον καταρράκτη. Οι ξύλινες πινακίδες, ζωγραφισμένες στο χέρι, με την ευφάνταστη ονοματοδότηση των διαδρομών, οδηγούν σε ένα σκιερό μονοπάτι όπου το φως φιλτράρεται μόνο μέσα από τις πυκνές φυλλωσιές των δέντρων, με τα έλατα, τις βελανιδιές, τις ιτιές και τα πλατάνια να είναι τυλιγμένα από κισσούς. Το μονοπάτι που μοσχομυρίζει νωπό χώμα, σκίνα, κισσό και βελανίδι, είναι στολισμένο συχνά με μεγάλα και λαμπερά, σχεδόν εξωτικά, μωβ κρινάκια με κίτρινα στίγματα που θυμίζουν ορχιδέες. Ακολουθώντας την ελικοειδή πορεία των νερών του ποταμού και ανάμεσα από μικρούς καταρράκτες, το μονοπάτι περνάει πάνω από ξύλινα γεφυράκια, ενώ καρέκλες, τραπεζάκια, αιώρες, γκλίτσες είναι μερικές από τις μικρές ευχάριστες εκπλήξεις κατά μήκος της διάρκειας μισής ώρας διαδρομής.
Το οροπέδιο της Αγίας Τριάδας, στο δρόμο για το χωριό Καλοσκοπή, όπου φιλοξενείται τα καλοκαίρια το τριήμερο κατασκηνωτικό φεστιβάλ «Ήχοι του Δάσους» (www.forestsounds.gr), με πολιτιστικές εκδηλώσεις και εναλλακτικές ορεινές δραστηριότητες.
Τα Πυρά του Ηρακλέους, σε υψόμετρο 1.800 μέτρων, από το δασικό δρόμο λίγο έξω από την Κάτω Παύλιανη που οδηγεί στον Εθνικό Δρυμό Οίτης. Σύμφωνα με τη μυθολογία είναι ο τόπος που αποθεώθηκε ο Ηρακλής, ο οποίος προσπαθώντας να ελευθερωθεί από τον χιτώνα που του έδωσε η γυναίκα του του Δηιάνειρα, που ήταν ποτισμένο με το δηλητηριώδες αίμα του κένταυρου Νέσσου, έβαλε τέλος στο μαρτύριό του ζητώντας να τον ανεβάσουν στην ψηλότερη κορυφή της Οίτης και να τον κάψουν πάνω σε μία πυρά. Ο Δίας, μην αντέχοντας να βλέπει το γιο του να υποφέρει, έριξε τον κεραυνό του στο σημείο που ανέβλυσε ο Γοργοπόταμος (το σπηλαιοβάραθρο της Καταβόθρας) και τον ανέβασε στον Όλυμπο. Κοντά στα Πυρά του Ηρακλέους σώζονται ερείπια, βωμός και κίονες δωρικού ναού του 3ου αιώνα π.Χ., αφιερωμένο στον Ηρακλή.
